Een Dialoog tussen marionetten. Sergio Corazzini

Van dit gedicht zijn Nederlandse twee vertalingen verschenen. De eerste werd gemaakt door Anton van Duinkerken en verscheen in 1930 in het literaire tijdschrift Dietse Warande en Belfort. De tweede en naar mijn gevoel beste vertaling van een Dialoog tussen marionetten is van Frans van Dooren en staat in zijn bloemlezing Gepolijst albast.

Sergio Corazzini droeg het gedicht op aan de kunstenaar André Noufflard (1885-1968).

Dialogo di
marionette

Perché, mia piccola regina,
mi fate morire di freddo?
Il re dorme, potrei, quasi,
cantarvi una canzone,
ché non udrebbe! Oh, fatemi
salire sul balcone!

 Mio grazioso amico,
il balcone è di cartapesta,
non ci sopporterebbe!
Volete farmi morire
senza testa?

 Oh, piccola regina, sciogliete
i lunghi capelli d’oro!

 Poeta! non vedete
che i miei capelli sono
di stoppa?

Oh, perdonate!
Perdono.
Così?

 Così…?
Non mi dite una parola,
io morirò…

Come? per questa sola
ragione?

Siete ironica… addio!

 Vi sembra?

Oh, non avete rimpianti
per l’ultimo nostro convegno
nella foresta di cartone?

 Io non ricordo, mio
dolce amore… Ve ne andate…
Per sempre? Oh, come
vorrei piangere! Ma che posso farci
se il mio piccolo cuore
è di legno?

Dialoog tussen marionetten

-Waarom, m’n koninginnetje,
laat jij me sterven van de kou?
De koning slaapt: zou ik voor jou
geen liedje mogen zingen? Want
hij hoort nu niets. Och sta mij toe
naar jouw balkon te klimmen!

– 0 lieve vriend van mij,
’t balkon is van papier-maché,
‘r zou ons niet houden!
Je wilt mij toch niet zonder
hoofd hier laten sterven?

-Och koninginnetje, maak toch
je lange gouden haren los!

-Nee, dichter, je vergist je:
ze zijn gemaakt
van vlas!

-Pardon,
neem mij niet kwalijk!
-Zo dan?

-Och, wat bedoel je nu?
Wanneer je mij geen antwoord geeft,
dan ga ik dood …

-Hoezo? Alleen
om deze reden?

-Je bent ironisch… nou, adieu!

-Vind je?

-Denk jij dan echt niet meer
aan onze laatste afspraak
daar in ’t kartonnen woud?

-0 liefste, ik herinner me
er niets meer van… Och, ga je nu
voor altijd weg? Hoe graag zou ik
nog om je huilen. Maar hoe zal
ik daartoe ooit in staat zijn met
dit hartje dat van hout is?

Aantekeningen bij Een Dialoog tussen marionetten

  • Vertaling van Anton van Duinkerken. In: Dietsche Warande en Belfort. Jaargang 1930, p. 415-416. Link.
  • Zie hier voor een informatieve pagina over de jonggestorven Sergio Corazzini.
  • En hier voor de bloemlezing van Frans van Dooren.

 

Italiaanse dichter Sergio Corazzini stierf jong

Leven

Aan het leven van de Italiaanse dichter Sergio Corazzini kwam voortijdig een einde door tuberculose. Hij werd geboren in Rome op 6 februari Italiaanse dichter Sergio Corazzini stierf jong1886, waar hij op 28 juni 1907 stierf.

Corazzini zag het levenlicht in een niet onbemiddelde Romeinse familie. Hij ging van 1895 tot 1898 naar een gymnasium in Spoleto, maar onderbrak zijn studie om  de familie economisch bij te staan. Hij ging aan het werk op een verzekeringskantoor. De tuberculose had in zijn familie diverse slachtoffers geëist en hem zou hetzelfde lot treffen. In 1906 werd de ziekte ook bij hem vastgesteld. In 1907 overleed hij.

Literair werk

Al in 1902 verscheen van de zestienjarige Sergio Corazzini poëzie in tijdschriften. Hij publiceerde zowel in het ‘romanesco’, het Romeinse dialect, als in het Italiaans. In 1904 kwam zijn eerste bundel uit. Er zouden er nog vijf volgen.
Twee van zijn gedichten rekent men tot het beste van zijn werk : Desolazione del povero poeta sentimentale, ofwel: Wanhoop van de arme sentimentele dichter, en natuurlijk Bando!, ofwel Bekendmaking!

Corazzini was een belangrijke exponent van de Romeinse  ‘schemerdichters’. Deze Italiaanse literaire beweging kreeg haar naam ‘crepuscolari’ in 1910. Zij werd bedacht door G.A. Borgese. De aanhangers ervan kwamen in verzet tegen het poëtische establishment geleid door grootheden als Giovanni Pascoli en Gabriele d’Annunzio.

De belangrijke filoloog en literatuur criticus Pier Vincenzo Mengaldi, schreef dat Corazzini met verbazing waarnam hoe de dood groot tumult in het leven veroorzaakte. In zijn werk brengt hij echter zonder al te veel ophef zijn eigen ‘mal de vivre’ onder woorden. Hij doet dat volgens Mengaldi met woorden die de grens van het hoorbare naderen, gevoed door het verlangen te reiken naar ‘gene zijde’. En ten slotte is dat de plaats waar zich in stilte de naakte waarheid van het bestaan openbaart.

Bibliografie

Dolcezze, 1904
L’amaro calice, 1905
Le aureole, 1905
Piccolo libro inutile, 1906
Libro per la sera della domenica, 1906
Elegia, [1906].

In 1968 verschijnt de uitgave waarin de tekstbezorger Stefano Jacomuzzi voor het eerst zijn werk  samenbrengt en die lang de standaard zal blijven:
Sergio Corazzini: Poesie edite e inedite, a cura di Stefano Jacomuzzi, Torino: Einaudi, 1968.

Nederlandse vertalingen

Anton van Duinkerken:  Dialoog van houten poppen, 1930.
Frans van Dooren: Dialoog tussen marionetten, 1994.

Aantekeningen bij Italiaanse dichter Sergio Corazzini stierf jong

Bekendmaking van Sergio Corazzini Een gedicht

De Italiaanse dichter Sergio Corazzini publiceerde dit gedicht in 1906 in de bundel ‘Boek voor de zondagavond’. Hij nam er tien gedichten in op. Het was zijn derde bundel dat jaar. Hieronder mijn vertaling van Bekendmaking van Sergio Corazzini (1886-1907). Hij droeg het gedicht op aan Giorgio Lais (1886-1957), een bevriende dichter.

Bekendmaking

Vooruit! De lichten gaan op
in de zalen van mijn paleis!
Nu begint, mijne heren, de verkoop
van mijn ideeën.
Vooruit! Wie wil ze?
Ze zijn origineel
en kosten niet veel.
Ik verkoop want ik wil
opgerold als een kat
in de zon slapen
tot het wegkwijnen
der tijden! Vooruit! De gelegenheid
is gunstig. Mijne heren,
ga toch niet weg, ga niet weg;
ik verkoop voor heel lage prijzen!
U wordt nog beroemd
voor heel weinig geld.
Bedenk: de gelegenheid is gunstig!
En wordt niet herhaald.
O! vrees niet mij te beledigen
met een belachelijk bod!
Mij laat de roem koud!

En let maar niet, mijn God, let maar niet
teveel op ‘t geluid
van mijn huilerige stem!

 

De bundel bevat de volgende gedichten.

Sera della domenica
La liberazione
Elemosina nel sonno
Le illusioni
Dialogo di Marionette
Stazione sesta
L’ultimo sogno
Castello in aria
Scena comica finale
Bando

Aantekeningen bij Bekendmaking van Sergio Corazzini

  • Het gedicht is het laatste van de tien die de bundel Libro della sera della domenica vormen. Corazzini publiceerde deze kleine anthologie in 1906.
  • Frans van Dooren vertaalde het vermakelijke gedicht Dialoog tussen marionetten. Zie hier zijn versie.